Biografie
23 was het favoriete nummer van Sammy Baker.
Het vergezelde hem zijn hele leven – tot zijn tragische dood op 13 augustus.
Als buitengewoon getalenteerde kleine jongen droeg Sammy reeds het nummer 23 op zijn shirt bij basketbalwedstrijden, geïnspireerd door zijn grote idool Michael “Air” Jordan.
Sammy werd geboren op 11 augustus 1997 in Giessen, Duitsland en groeide op in Wetzlar. Hij was een zeer knappe jongen, klein en tenger. Grote donkere ogen en dik donker haar. Zijn overgrootouders van vaderskant hadden Jamaicaanse wortels. Zijn familie is verre familie van reggae-legende Bob Marley, zij het door huwelijk. Sammy groeide tweetalig op: Duits en Engels. Zijn ouders scheidden toen hij nog een kleine jongen was.
Hij was levendig en altijd actief. Sinds hij drie jaar oud was, was basketbal zijn grote passie. Hij trainde voor het eerst toen hij vijf jaar oud was in een klein team en brak meteen een vinger. Maar dat weerhield hem er niet van om basketbal te spelen. Op negenjarige leeftijd werd Sammy uitgeroepen tot “Meest waardevolle speler” op het zomerkamp van de Giessen 46-ers. Vanaf 2012 speelde hij in de eredivisie voor MTV Giessen. Eén van zijn vroegere basketbaltrainers, Sadion Hoxhallari, is nog steeds vol lof over zijn bijzondere talent en ambitie. Sammy viel altijd op, was altijd levendig, beleefd en vriendelijk.
Met zijn 16 jaar was Sammy slank en met zijn 1,76 meter nogal klein in vergelijking met zijn teamgenoten. Hij gaf de teamsporten op en concentreerde zich op fitness.
Als jongeman had hij een bijbaantje als fitnesstrainer, adverteerde voor verschillende merken en verscheen in 2019 in een bijrol als atleet in de Duitse soap “Meine Klasse – Voll das Leben” (SAT1).
Harde training, strikte regels en zelfdiscipline baanden de weg voor zijn succesvolle carrière als fitnesscoach. Zijn succes en de mogelijkheid om overal ter wereld te werken en anderen te helpen werden zijn passie.
Sammy had ook een zwak voor reizen, vooral naar Azië. Hij was vooral dol op Thailand. De tijd in Bangkok gaf hem de gelegenheid om opnieuw na te denken over geluk, respect, liefde en de diepere betekenis van het leven. Dit alles inspireerde Sam om na te denken over het leven, zichzelf en wat echt belangrijk is.
Hij vond ook liefde in Bangkok bij Maetissa, een meisje dat psychologie studeerde.
Sammy was door en door een familieman, en vooral als jongvolwassene werd hij steeds meer in beslag genomen door de grote vragen van het leven. Hij hield regelmatig een notitieboekje bij. Eén van zijn laatste aantekeningen luidt: “Ik ben dankbaar voor mijn familie.“
Zijn tweede grote passie was muziek. Hij kreeg dit talent van zijn vader, die zijn zoon al op jonge leeftijd liet kennismaken met instrumenten.
Eerst met keyboard, later nam Sammy drumlessen en speelde ook bas en gitaar. Hij was vooral dol op ritmische stukken. Vader en zoon jamden vaak samen. Sammy hield van funk, soul en jazz.
Samen met zijn vriend en verwante Adam Schock maakte hij ook veel elektronische muziek. In de tijd van COVID-19 maakten ze samen meer muziek, en het idee voor hun eigen label genaamd “Epiphysis” was geboren.
Sammy was altijd beleefd en respectvol, zelfs in zijn tienerjaren waren er geen problemen.
Sammy was een door en door atleet, zeer gezondheidsbewust. Hij weigerde alcohol en rookte niet. Als hij met vrienden uit was, was hij meestal de chauffeur.
Dit alles maakt wat er in Amsterdam is gebeurd nog onbegrijpelijker …
